Maggie spuściła wzrok. Wiedziała z góry, co Dixie może sądzić o jej planach. - O tym właśnie chciałam z tobą porozmawiać. 25 Dixie zmrużyła oczy. - Mam dziwne przeczucie, że nie spodoba mi się to, co usłyszę. - Pewnie ci się nie spodoba. - Wyduś wreszcie, o co chodzi - w głosie Dixie zabrzmiała irytacja. - Czekanie nie pomoże mi przełknąć twoich rewelacji. - Ash zaproponował mi posadę niani. Dixie na dobrą chwilę zaniemówiła. - Odchodzisz? - Myślałam raczej o urlopie bezpłatnym - poprawiła ją Maggie. I brzmiało to mniej dramatycznie, i zostawiało jej furtkę. - Jeśli się zgodzisz, wrócę, jak tylko Ash odnajdzie krewnych Star. - Star nie miała żadnych krewnych - stwierdziła Dixie cierpko. http://www.dentysta-krakow.edu.pl - Jakiego rodzaju kłopoty? - A nie możemy po prostu jej znaleźć? - spytał z naciskiem prawnik. - Bo jeśli się nie pośpieszymy, Mike, to strach pomyśleć, co będzie. 94 Kiedy Lizzie i Clare wydostały się z Shed Tower, ramiona Tower Bridge* były podniesione. Lizzie usłyszała, że jej towarzyszce wyrwało się przekleństwo, ale zanim przeszły szybkim krokiem przez kładkę dla pieszych nad St Saviour, okrążyły Design Muzeum i przez Shad Thames dotarty do schodów, starając się nie poślizgnąć na kocich łbach, wysoki statek zdążył już przepłynąć i most po
poważnie. - Zawsze traktuję cię poważnie. Opadła na poduszkę, próbując się rozluźnić. - No więc? - Przecież Maureen mówiła, że nie ma żadnych dowodów. Sprawdź lekarza. - Gdybyś zmieniła zdanie, wystarczy jedno słowo. Nie umknęło jej uwagi, że nie zapytał, czy ma skontaktować się z Christopherem. Winston Cook, który po przepracowaniu niecałego dnia zniknął na ponad tydzień i którego Allbeury uznał za straconego bezpowrotnie, objawił się tego ranka z historyjką o chorej siostrze. Prawnik z niejasnych dla siebie samego powodów postanowił w to uwierzyć. Cook jeszcze siedział w błękitnym gabinecie, wpatrzony w ekran monitora, podczas gdy jego palce fruwały nad klawiaturą.