rzadko zadawał pytania bez ukrytego motywu. - Z ciekawości. Jako świeżo upieczony mąż próbuję dowiedzieć się czegoś o własnej żonie. Na jej twarzy pojawił się wyraz zastanowienia. - Nie jestem pewna, czy tak właśnie postępują mężowie. - Oboje wiemy, że nie spisuję się dobrze w tej roli. Victoria zarumieniła się uroczo. - Wcale nie. - Dzięki. A teraz zaspokój moją ciekawość i powiedz, co lubisz najbardziej. W tym momencie powóz skręcił w krzaki. Sinclair czym prędzej chwycił wodze i zawrócił faeton na drogę. - Powożenie nie jest jedną z twoich ulubionych rozrywek, prawda? Victoria pokazała mu język. - Kiedy jestem na wsi, lubię jeździć konno. Mama zawsze twierdziła, że jestem łobuziakiem, bo http://www.dobry-komin.net.pl - Zwykle nie mam czasu - przyznała Jennifer, odwracając kopertę, by przeczytać adres nadawcy. - Większość korespondencji przegląda Sophie. Zaproszenia i takie tam typowe sprawy. Ale ja naprawdę mam już dość bezczynności i dlatego od pewnego czasu sama czytam listy. Pia przyniosła z biurka Jennifer srebrny nóż do papieru, prezent od Antony ego. - Chyba mam dla ciebie zajęcie. - Jennifer zajrzała do jednej z paczek. - Zamówiłam ten aparat dla Antonyego, na prezent urodzinowy, no i zapomnieli go ładnie zapakować. Księżna wyjęła z pudełka aparat i pokazała przyjaciółce. - Dam mu w ten weekend. Ma przyjechać na jeden dzień, tuż przed wznowieniem rozmów. Ale pokój do pakowania
schody. Jeszcze nigdy w życiu nie czuł się takim głupkiem. - Ty kretynko! Zachowałaś się jak kretynka! - Pia wymyślała sobie pod nosem, pędząc korytarzami w stronę R S apartamentów Jennifer. Co w nią wstąpiło, by całować się z księciem? I w dodatku wcale nie ukrywać, że to się jej Sprawdź Skinął głową. Mowery chciał mu pokazać, że zna jego zwyczaje i upodobania, a historia z romansem Colina była zaledwie początkiem. Właśnie tego Jack najbardziej się obawiał, gdy przesyłał dziesięć tysięcy dolarów na konto szantażysty. – Zrobiłem to, o co prosiłeś – powiedział przyciszonym tonem. – Oczywiście, że tak. I zrobił to pan szybko. Bardzo się z tego cieszę. Podszedł do nich kelner. Darren zamówił tylko piwo, twierdząc, że nie ma czasu na lunch. – Tu jest adres i hasło – powiedział Mowery, kładąc na stoliku wizytówkę. – To zabezpieczona strona internetowa. Może zechciałby pan na nią zajrzeć.