warunków ich realizacji, − dobór metod, technik i narzędzi do realizacji prac wchodzących w zakres usług opiekuńczych z uwzględnieniem ich kolejności oraz uzyskanych efektów w odniesieniu do możliwości podopiecznego i warunków środowiska życia, − poprawność prac związanych z doborem metod, technik, narzędzi do kontroli poszczególnych etapów i form sprawowanej opieki, − określenie zasad współpracy z podopiecznym i jego rodziną w odniesieniu do aktualnej sytuacji podopiecznego, jego potrzeb i problemów oraz − przejrzystość struktury projektu, − logikę układu przedstawianych treści, − poprawność terminologiczną i merytoryczną, właściwą dla zawodu, − formę i sposób przedstawienia treści w projekcie. Etap praktyczny egzaminu – 30 – 3.4. Przykład zadania praktycznego Do Ośrodka Pomocy Społecznej wpłynął wniosek grupy mieszkańców o objęcie opieką 80letniej sąsiadki, która zdaniem sąsiadów wymaga pomocy z zewnątrz. Pani Emila K. jest osobą w podeszłym wieku – 80 lat. Jest osoba samotną nigdy nie założyła rodziny. Od urodzenia mieszka w tej samej miejscowości, w domu, który odziedziczyła po rodzicach. http://www.grossglockner.com.pl/media/ - Ależ ja wierzę. Wierzę w tę pozostałą część ciebie. - Nie. Najwyraźniej nie wierzysz, bo inaczej nigdy byś nie zachowała się tak jak tam, przy basenie. - Przesadziłam. Bardzo mi przykro. - Prawie mnie oskarżyłaś o... - Kolory wróciły mu na twarz, pogłębione narastającym oburzeniem. - Nawet nie mogę tego wypowiedzieć! - To nie było oskarżenie, tylko... myśl. Zobaczyłam, że wycierasz Sophie, łaskoczesz ją, naszą śliczną dziewczynkę... - Naszą córkę! - Podniósł głos. - Moje własne dziecko! - Nie mogłam nic na to poradzić, Christopherze.
wystawić rachunek w dawnej wysokości, co naprawdę jest cholernie miłe z jego strony. Dlatego kiedy powiedział mi o tym, że jego plany weekendowe nie wypaliły... - W porządku - poddała się Lizzie. - Na pewno? Sprawdź przecież Joannę jest najgorszą matką na świecie. Bo bez względu na to, jak bardzo Irinę kocha i jak bardzo się boi ją utracić, tylko naprawdę zła kobieta mogła pozwolić, by to działo się dalej, by on wciąż robił swoje. A jednak nadal nic nie mówiła, tylko modliła się do Boga, by położył temu kres. By go powstrzymał. ~*~ Pewnego czerwcowego wieczoru Tony wrócił do domu w - jak to określił później - „świetnym humorze", który Joanne popsuła, prosząc, by nie budził Iriny, bo dziecko cały dzień marudziło i