będzie. Przeszukiwanie domu w Chingford Hatch wyraźnie dobiegło końca, więc w porze lunchu mogli wrócić. Irina uszczęśliwiona powrotem zaczęła od pierwszej chwili biegać po domu. Sandra i Tony, dzieląc wspólny ból, teraz, w domu bez Joannę jeszcze silniejszy, zdawali sobie sprawę, jak krótko potrwa ta radość, bo przecież tej, której dziecko szukało w każdym kącie, nie było. I przynajmniej tym razem Tony wręcz czekał na płacz córki, gotów ją pocieszać, ale kiedy Irina ostatecznie przyszła do salonu, gdzie siedzieli, zwróciła się od razu do babci. - Trzeba będzie jej powiedzieć - przekonywał Tony Sandrę jeszcze w Edmonton. - Wiem. - A może - zapytał zupełnie jak dziecko potrzebujące aprobaty dorosłych - odłożymy to jeszcze? Im dłużej, tym lepiej, myślała Sandra. Dziesięć, dwadzieścia lat... - Czemu nie? - odpowiedziała ostrożnie. http://www.lekarzewarszawa.info.pl/media/ powinnam lżej do tego podchodzić i mniej pracować. - Ale ty kochasz pracę. - Powiedział, że mam zredukować godziny, a nie rzucić pracę. - Clare umilkła i w skupieniu wcierała mu olejek w łydkę. - Chce, żebyś przestała tu przychodzić? Clare się uśmiechnęła. - Owszem, zasugerował to. - Może ma rację. - Nie ma ani cienia racji i powiedziałam mu to. - A on? - Nic. - Zajęła się teraz drugą łydką. - On nigdy mnie do niczego nie zmusza.
- No po co tak kategorycznie? - miękko zarzucił jej Rolar. -- Wilki - znachorzy linka. - Ja nigdy nie ufałam lekarzom samoukom - przewarczała dziewczyna, w napięciu wpatrując się w ciemność. -- Za twoje pieniądze i tak zagoili by ciebie na śmierć. Patrzcie no, urządzili konsylium... Ktoś w zieleni bezszelestnie krążył wokół nas. Mimowolnie przyśpieszyliśmy kroku. Wilki się nie opóźniały. Szare cienie migały pośród pni, jeden chodził po drodze po naszych śladach, nawet nie próbując ukryć swojej obecności. - Nie niepokójcie się, latem wilki będą napadać tylko na samotnych i bezbronnych podróżników – niepewnie powiedział Rolar. - Ty jeszcze powiedz, że złożyli ślubu wegetarianizmu. -- Najemniczka była nastawiona dość pesymistycznie. Wampir nie znalazł odpowiedzi. Sprawdź Maggie przysiadła na brzegu łóżka. - Co to za album? - zapytała. - O zwierzętach Wyoming. Dzikich i domowych. 63 - Pokazał Maggie zdjęcie, które właśnie oglądał. - Co myślisz o tym? Zdjęcie przedstawiało chłopca i psa na brzegu jeziora: obaj ociekali jeszcze wodą po kąpieli. - Najlepsi przyjaciele. - Oczarowana klimatem fotografii Maggie powiedziała pierwsze, co się jej nasunęło. - Właśnie - przytaknął Ash i sięgnął po kolejne zdjęcie. - A to? Przedstawiało wychudzonego, bezdomnego psa