– Kto, ja? – Ze śmiechem odrzucił do tyłu głowę. – Nigdy! Kate wiedziała, że mówi prawdę. Zawsze zadziwiała ją jego pewność siebie. Dzisiaj chciał ogłosić, że ma zamiar ubiegać się o stanowisko prokuratora okręgowego St. Tammany, ale zupełnie się nie denerwował. Nie nurtowały go żadne wątpliwości, nie obawiał się, czy ma wystarczające kwalifikacje. Wręcz przeciwnie, oczekiwał, że rodzina, przyjaciele, znajomi z pracy oraz przedstawiciele miejscowych władz przyjmą tę wiadomość z aplauzem. Był też przekonany, że z całą pewnością wygra wybory, i to bez większego wysiłku. Bo Richard zawsze był gwiazdą, kimś wybranym z tysięcy. Kolejne sukcesy przychodziły mu równie łatwo, jak innym samo przychodzenie do pracy. – Jesteś pewny, że Larry, Mike i Chas cię poprą? – spytała o jego wspólników z kancelarii Nicholson, Bedico, Chaney & Ryan. – Oczywiście. A ty, Kate? – Spojrzał jej prosto w oczy. – Jesteś pewna, że chcesz mnie poprzeć? Jeśli wygram, nasze życie bardzo się http://www.restauracjabracka.pl na, mała dziewczynka... Za wzgórzem, za kamiennym murem okalającym dom, Laura stała na plaży, z palcami stóp zagrzebanymi w piasku, z rękami w kieszeniach dżinsów. Światło księżyca lśniło na powierzchni wody. W jej włosach igrał wiatr. Przeszedł jej dreszcz po piecach. Coraz więcej deszczu i burz. Chyba trzeba oglądać wiadomości i sprawdzać, czy nie zbliża się huragan. Spojrzała w stronę domu. Zobaczyła, że wymyka się z niego jakaś postać i schodzi na dół. Richard. Zniknął jej z pola widzenia tuż obok furtki, a potem pojawił się znowu, na plaży. Biegł powoli w jej kierunku. Ruszyła w jego stronę. Miał na sobie ciemny dres z kapturem. Był w nim prawie niewidoczny. Jedyne światło pochodziło z reflektorów
a to było ponad piętnaście lat temu. Patrzył przez chwilę zafascynowany. Jej ruchy były płynne i naturalne. Ta kobieta czuła się w kuchni jak u siebie. Tak właśnie powinno być. Mężczyzna wraca do JEDNA DLA PIĘCIU 67 Sprawdź Malinda milczała. - No dobrze, skoro nie był z urzędu, to kim jest i czego chciał? Unikając wzroku przyjaciółki Malinda podeszła do jakiegoś manekina i poprawiła rękaw, który wcale nie wymagał poprawienia. - A więc? - nalegała Cecile. - Nazywa się Jack Brannan i chce, żebym nauczyła jego dzieci etykiety. - Myślałam, że masz już komplet. - Owszem. Będę dawać jego dzieciom prywatne lekcje w domu. - Co?!