gdy grają tam jazz. - Wzięła do ręki przeznaczoną dla niej paczkę. - Z błogosławieństwem Jo, oczywiście - dodała, gdy Scott podniósł wzrok znad gazety. Zamknąwszy za sobą drzwi, słyszała, jak wciąż się głośno śmieje. Jej- pracodawca miał wiele wad, ale na szczęście nie można mu było zarzucić braku poczucia .humoru. Sama uważała się za osobę obdarzoną poczuciem humoru. Było jej ono potrzebne, gdy tego wieczoru ujrzała swoje odbicie w lustrze. Przebrała się w nowy mundurek. Ze wszystkich odcieni niebieskiego na świecie w tym było jej najmniej do twarzy. Był zbyt jaskrawy i sprawiał, że jej skóra wyglądała blado. Jeżeli wcześniej uchodziła za mało atrakcyjną, obecnie stała się odrażająca. Reakcja dzieci tylko utwierdziła ją we własnych przekonaniach. R S - Wyglądasz brzydko! - stwierdziła Amy, przerywając na chwilę układanie klocków. Lizzie odłożyła na bok książkę, by fachowym okiem ośmiolatki ocenić strój niani. - Choć raz Amy ma rację. Nie do twarzy ci w tym okropnym http://www.ta-medycyna.org.pl/media/ Dobre wino, blask świec i romantyczna muzyka z pewnością R S sprawią, że zupełnie inaczej spojrzy na swoją znajomość z Camryn. Gdy następnego dnia Willow sprowadziła na dół swoich podopiecznych, jej pracodawca już dawno siedział przy stole, czytając gazetę. Wlewające się do pokoju poranne światło odbijało się w jego włosach, nadając im nadzwyczajnego blasku. Odetchnęła z ulgą, gdy wczoraj wieczorem nie spytał, jak - spędziła wolny czas. Nie mogła mu przecież powiedzieć, że pojechała na cmentarz, położyć kwiaty na grobie Chada, a nie chciała kłamać. Scott cenił sobie szczerość, nienawidził kłamstwa. Gdyby kiedykolwiek się dowiedział, że...
- Ej, kotek, nie pierdol... Założę się, że nieźle dajesz. Lepiej niż te na scenie, nie? Liz spojrzała na mężczyznę lodowatym wzrokiem. - Nie. Chwycił ją ponownie, tym razem za łokieć. Strząsnęła jego rękę i kopnęła go w goleń. Zdziwiony wydał z siebie jęk bólu, potknął się, zrobił krok do tyłu. Liz wybiegła na zewnątrz. ROZDZIAŁ PIĘĆDZIESIĄTY DZIEWIĄTY Sprawdź Dzieci natomiast nie mogły się doczekać przyjęcia. Piszczały radośnie, kiedy pomagała im się ubrać. Gdy cała trojka była już gotowa, ustawiła je w rzędzie w pokoju Lizzie, niczym żołnierzy. - Czas na inspekcję! - zarządziła. - Muszę przyznać - ciągnęła, poprawiwszy muszkę Mikeya - że wyglądacie wprost cudownie! - Super! - ucieszyła się Amy. Zaczęła kręcić piruety tak szybko, że straciła równowagę i wpadła na Mikeya, który z kolei poleciał na Lizzie i przewrócił ją na łóżko. Na szczęście Willow w porę zareagowała, by nie dopuścić do awantury. Podbiegła do okna, nim dzieci zaczęły kłócić się na dobre.