tak zaraźliwie optymistycznym nastroju, Matthew z jednej strony się ucieszył (ze względu na jej wyraźnie lepsze samopoczucie), z drugiej - zmartwił, gdyż znaczyło to. że niebawem będzie musiał opowiedzieć jej o ostatnich wydarzeniach. Ale jeszcze nie dziś. Wieczór upłynął w takiej samej miłej atmosferze. Izabela upiekła kaczki w miodzie, które wszyscy uwielbiali, Matthew otworzył wino i nawet Chloe pozwolono wypić mały kieliszek, a wszyscy po cichu podkarmiali Kahlego. 230 Po obiedzie usiedli razem wokół kominka i nikt nawet się nie zająknął, żeby włączyć telewizor. Niebawem Sylwia zaczęła ziewać i Matthew wezwał dla niej taksówkę, podejrzewając, że przekroczył limit alkoholu. Kiedy potem Flic zaproponowała gorącą czekoladę, uznał, że właściwie czemu nie, skoro tak sobie siedzą jak normalna, zadowolona z życia rodzina... - Jaka pyszna - pochwalił ją po pierwszym łyku. - Dodałam odrobinę mleka i posypałam na wierzchu wiórkami - wyjaśniła Flic. Wsadziła pod pachę „Imprezę u Ralpha"*, wzięła swój kubek, po czym spojrzała na rozciągniętą w fotelu siostrę. - http://www.tworzywa-sztuczne.net.pl/media/ - Z wyjątkiem tego, że ożenił się z mamą - dodała Imogen. - Mama go kocha. - Mama myśli, że go kocha. - Imo! - mruknęła ostrzegawczo Flic. - No dobra, kocha. - Imogen ziewnęła. - Ale to nie jest prawdziwa miłość, co? - Dlaczego? - zdziwiła się Chloe. - Bo prawdziwa była ta do taty, kapujesz? - Imo! - upomniała ją znów Flic. - A co, może nieprawda? Sama wiesz, ja także. - Mamusia mi mówiła, że to nie to samo, co z tatą - oświadczyła rezolutnie Chloe. - Podobno są różne rodzaje miłości i ona jest pewna, że kocha Matthew.
słuchają. To daje wam ogromne możliwości wpływania na innych. Możecie forsować swoje pomysły, pokazywać, co należy zrobić, wytyczać nowe kierunki, nowe drogi. - Myślisz, że Parker chciałaby się tym zająć? - Szczerze mówiąc, jej nigdy nie zależało na tego rodzaju władzy. Ale gdybym to ja była na jej miejscu, z pewnością Sprawdź mu jednak było do płotek. Jego nazwiska nigdy nie będą wymawiać ze szczególnym respektem, wiedział jednak, że na swój sposób jest efektywny, wnosi też znaczący wkład do wspólnych przedsięwzięć. Z sentymentem wspominał lata spędzone w biurze na Manhattanie, gdzie cieszył się przychylnością prezesa Laszla Kinga, ale i Berlin okazał się dlań dobry. Znalazł tu ciekawe projekty, miłych kolegów, prawdziwego przyjaciela w osobie Karla Beckera oraz imponujący apartament w pobliżu Kurfur-sterdamm. A także kobiety. Atrakcyjne, inteligentne, seksowne kobiety. Nie, pod tym względem nie miał powodów do narzekania. Nie było żadnych „chudych lat", które mogłyby go pozbawić zdrowego rozsądku i popchnąć w ramiona pierwszej lepszej, byle ładnej, inteligentnej i miłej. Owszem, miała te wszystkie zalety i jeszcze więcej. Matylda Karolina